DAG "Het moment"

Wat een dag, wat een gevoel en wat een schatje.
-
Half 3 vanmiddag verzameld in de speelzaal op de 11de verdieping in ons hotel.
16 zenuwachtige mensen. En dan klokslag 3 uur horen we de ping van de lift…en ja hoor, daar zijn ze, gedragen door de verzorgers. En wat ze zien ze er allemaal goed uit. Het lijkt wel of ze op vakantie zijn geweest. Allemaal een beetje bruin getint en allemaal dezelfde gewatteerde broek met spleet (poepgat) aan. We zien gelijk wie Xen is. Gelijk alle fototoestellen en videocamera’s werkzaam op volle toeren. En dan worden we 1 voor 1 geroepen om ons kindje te mogen halen.
-
Na een half uur hebben we allemaal ons kindje. Daarna mogen we aan de verzorgers een aantal vragen stellen over Xen. We weten eigenlijk redelijk veel nu over haar. Ze is echt geboren op 8 december 2007, hoe vaak ze poept, plast en eet per dag, met hoeveel ze in een kamertje heeft gelgen, wat voor eten ze lekker vindt, wat je moet doen als ze huilt en nog veel meer voor ons interessante details….. en ze is te vondeling gelegd. Haar ouders konden niet voor haar zorgen omdat ze erg arm zijn. Daarna de officiële papieren ingevuld en dan eindelijk naar onze kamer.
-
Gelijk via de skype het thuisfront ingelicht. Dat is toch grappig. Wij in China en zij in Nederland en toch kunnen we elkaar zien en horen, mooi is dat. En dan beseffen we het pas echt. Er zit hier een heel klein meisje en ze is van ons. En we houden nu al van haar. Daar gaan wij alles voor doen ( en laten !!!!!!). Wat een mooi gevoel is dat. Ze moet nog wel een beetje aan ons wennen. Ze vindt wel alles prima. Kleertjes uittrekken en andere kleertjes aandoen geen probleem. De knuffels vindt ze toch even wat minder, vooral Elmo, die is best eng…Wat ze wel stevig blijft vasthouden is het papiertje van het koekje wat ze rond half 4 heeft gekregen ( en die heeft ze nu, om 22.55 nog steeds in haar hand) Nadat we haar een klein flesje hebben gegeven is het voor ons ook tijd om te eten. Dat zouden we toch bijna vergeten ( ja, zelfs wij…) . Bij het buffet zitten ook de andere trotse ouders met hun kinderen. Erg leuk om te zien.
-


-
Xen lust veel…daar zijn we achter… kleffe rijst, watermeloen en stukjes brood. Na een uurtje vertrekt iedereen weer naar de hotelkamer, ook wij.
-
Wat we niet hadden verwacht gebeurd toch. Ze valt in haar nieuwe joggingpak in slaap, MET een knuffel, het papiertje en papa (klinkt dat leuk). En ze slaapt nog steeds. En wij….. wij kunnen wel naar haar blijven kijken.
-


Liefs Edward en Conny