11 Oktober 2008

DE DAG VAN HET DOSSIER!!!!!

We hebben een gespannen gevoel in onze buik. Hoe zou ze eruit zien…????
In Alphen aan de Rijn aangekomen worden we heel hartelijk ontvangen door de medewerkers van Meiling. We krijgen koffie en mogen aan een hele grote tafel gaan zitten. Om ons heen andere stellen die er net zo gespannen en opgewonden uitzien als wij.






Na enige uitleg is het zover. We krijgen eerst een akte. Hier moeten we onze handtekening op plaatsen en aanvinken dat we ons kindje willen adopteren.





De akte wordt ingenomen en dan gebeurt het…we krijgen het dossier …we openen het dossier en worden aangekeken door het mooiste meisje ooit. We zien voor het eerst hoe onze dochter eruit ziet. En ze is zo vreselijk mooi. Drie foto's... en op alle drie foto's staat een heel mooi , lief lachend klein Chinees meisje. Onze dochter. En we denken: "zelf hadden we haar niet zo mooi kunnen maken!!". Een gevoel dat niet is uit te leggen. Zo moet een bevalling voelen (alleen dan zonder de pijnlijke weeën!!!). Ze voelt ook gelijk als onze dochter. Na aan half uur lang onafgebroken naar de foto's te hebben gekeken wordt ons verteld dat er nog een heel belangrijk document in het dossier zit. Hierin staat vermeld wie Xen Fu Dan Hong Wolters precies is.

En dit document is zo vreselijk leuk. Ze is geboren op 8 december 2007, ze is gezond, 79 cm lang, haar voetjes zijn 12 cm lang en ze weegt momenteel 9 kilo. Ze vindt lachen leuk, houdt van boekjes met plaatjes, kan soms wel eens eigenwijs zijn, heeft een diepe slaap en is dol op muziek en geluidjes. Met haar motoriek is ook alles in orde. Een geweldig kindje dus. ONS KINDJE, onze dochter Xen.




We krijgen beschuit met muisjes en om ons heen zien we alleen maar hele blije trotse ouders. We laten ons kinderen vol trots aan elkaar zien. En ze zijn allemaal even leuk. Alhoewel....Xen is stiekem toch de mooiste hahahaha. Met de map onder de arm gaan we op weg naar Brenda in Den Bosch. Brenda is jarig vandaag. De kersverse opa en oma Wolters (klinkt leuk) zijn daar ook.

In de auto beginnen we al met bellen naar iedereen, om te zeggen hoe mooi en lief onze dochter is en dat we proberen om de foto's via de e-mail te versturen.

Brenda heeft nl. een scanapparaat. Ze is jarig, maar zodra wij bij haar binnen zijn wordt het ons feestje..(wat Brenda natuurlijk helemaal niet erg vindt. Je wordt tenslotte niet iedere dag tante van een klein Chinees meisje). Trots laten we de foto's zien aan de kersverse opa, oma en tante. De foto's worden zo snel mogelijk gescand en hop……daar gaat onze Xen via de mail naar familie en vrienden. We worden gelijk plat gebeld met de leukste, liefste en emotionele reacties van familie en vrienden. Mijn vriendin Nancy belt zelfs twee keer om ons te laten weten dat ze echt leuk is!!!!


Mijn zwager belt ook….vanuit Barcelona… Ze hebben de foto's nog niet ontvangen..Edward en ik balen daar echt enorm van… José, Edwin, John en Angelique nog meer… Want ook mijn zus krijgt in Barcelona berichtjes van iedereen over hoe lief Xen er wel niet uitziet. Drie uur later, een "aantal" telefoontjes en de hulp van de systeembeheerder van Luijten VVZ, hangt mijn zus, samen met mijn vriendin Angelique huilend aan de telefoon. Het is gelukt… ze hebben de foto's ontvangen. En ook zij vinden Xen geweldig..

Het avondeten bij Brenda valt een beetje in het water, omdat we op dat moment nog steeds vreselijk populair zijn (nou, wij eigenlijk niet, maar onze dochter Xen....) We worden nog steeds gebeld en ge-sms-ed (raar woord !!). En dat is een geweldig gevoel. Na de koffie gaan we naar huis.

Ik wil eerst naar mijn moeder en neefjes Ingmar en Tim (mijn moeder past dit weekend op omdat mijn zus en zwager in Barcelona zitten...). Maar we moeten nog 3 kwartier rijden.

Onderweg besloten om toch eerst even bij oma Mast langs te gaan. Bij oma aangekomen laten we trots onze dochter zien. Ook oma is onder de indruk. 92 jaar en dan krijgt je jongste kleindochter een kindje uit China. Das toch vrij apart vindt ook oma. Oma weet ons te vertellen dat ze "die kindjes gewoon ergens neerleggen!!!!!!". We drinken snel wat bij oma, je komt daar namelijk niet weg zonder iets te drinken of te eten, en gaan snel naar mijn moeder.

We worden meer dan hartelijk ontvangen door mijn moeder, Ingmar en Tim. We lopen de kamer in en jahoor...daar pronkt onze dochter al op het dressoir. Ingmar heeft haar foto's meerdere malen op A4 formaat uitgeprint. Tim zit in een Feijnoordbadjas met haar foto in zijn hand. Wat zijn het toch schatjes. Mijn moeder staat er glunderend bij. Ze heeft 3 kleinkinderen en alle drie fantastisch. En wij hebben het gevoel dat we stiekem 3 kinderen hebben!!!!

Moe maar o zo voldaan gaan we naar huis. Wat een dag. Zo leuk. Zo emotioneel. Zo mooi.

Vanaf deze dag zal ons leven volledig veranderen. Het is toch onvoorstelbaar dat een klein meisje uit China, genaamd Xen Fu Dan Hong Wolters, een hele familie volledig van slag heeft gemaakt zonder dat ze het zelf weet.